تفاوت اندوخته و ذخیره در حسابداری چیست؟
تفاوت اندوخته و ذخیره در حسابداری چیست؟
اندوخته چیست؟
اندوخته ها (به طور مثال اندوخته قانونی) مبلغی است از یک ماخذ مشخص (مثل نسبتی از سرمایه) که می بایست قبل از تقسیم سود در حسابی به این عنوان و جداگانه نگهداری شود تا از خروج این مبلغ از چرخه دارائی شرکت جلوگیری گردد.
ضمنا موعد تاریخ مشخصی برای آزاد شدن آن مشخص نمی باشد و بنا بر قانون و یا تصمیم سهامداران شرکت سقف مشخصی دارد.
بوجود آوردن اندوخته حتما بایستی سودی موجود باشد، اما برای بوجود آوردن ذخیره چنین الزامی لازم نیست.
همچنین اندوخته قانونی هر ساله به میزان پنج درصد سود سال جاری در نظر گرفته میشود و این عمل تا زمانی که اندوخته قانونی به میزان ده درصد سرمایه شرکت برسد الزامی و ببیشتر از آن درصد اختیاری می باشد.
ذخیره چیست؟
ولی ذخیره، مخزنی از هزینه های تحقق یافته پرداخت نشده است و سقف مشخصی ندارد و نیز تصمیم سهامداران شرکت در تعیین میزان آن دخالت ندارد.
در واقع ذخیره به هزینه های گذشته اشاره می کند ولی اندوخته ارتباطی با هزینه ها در زمان گذشته ندارد.
در بعضی کتاب های قدیمی “اندوخته” ، “ذخیره” و “انباشته” به یک معنی مورد استفاده قرار می گرفتند.
اصطلاحات اندوخته و ذخیره در بسیاری از موارد بجای یکدیگر استفاده می گردند.
اما می توان موارد کاربرد آنها را برای شفافیت بیشتر تفاوت اندوخته و ذخیره به شرح زیر تفکیک نمود:
۱. اصطلاح اندوخته در موارد زیر به کار می رود:
تخصیص و محدودیت در سود انباشته عموما بر اساس پیشنهاد هیات مدیره و تصویب مجمع عمومی و یا بموجب رعایت مفاد قراردادها و یا الزامات قانونی انجام شده و یکی از شیوه های گزارشگری تخصیص و محدودیت در سود انباشته، نمایش مجزای آن در ترازنامه می باشد.
این تخصیص و محدودیت در سود انباشته، اندوخته نامیده می شود. مانند: اندوخته قانونی، اندوخته احتیاطی (عمومی)، اندوخته اختیاری (قراردادی) و……
۲. اصطلاح ذخیره معمولا در موارد زیر کاربرد دارد:
الف- جهت حسابهای دارایی ها که اینگونه حساب ها نشان دهنده کاهش شناسایی شده در بهای تمام شده برخی اقلام دارایی بوده و باعث می گردند که دارایی های مذکور به خالص ارزش بازیافتنی منعکس شوند.
مانند: ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره کاهش ارزش موجودیها و سرمایه گذاری ها.
نکته: هرچند استهلاک انباشته نیز یک نوع حساب دارایی می باشد ولی به جهت تفاوت در نوع کاهش در داراییهای ثابت مشهود (استهلاک، کاهش ارزش داراییهای ثابت مشهود محسوب نمی شود) از اصطلاح ذخیره در این خصوص استفاده نمی شود.
ب- جهت بدهی هایی که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آنها، توام با ابهام نسبتا قابل توجه است. مانند: ذخیره مزایای پایان خدمت، ذخیره مالیات بر درآمد، ذخیره تضمین کالا و….
