مخارج انتقالی به دوره های آتی (Deferred charges). هزینه های انتقالی شامل مواردی است که مستقیما صرف خرید کالا و یا خدمات نمی شود. در این روش مخارج و هزینه ها از یک بخش به بخش دیگر منتقل می شود. یا از یک واحد با واحد دیگر منتقل شده و یا بازگشت داده می شود. مخارج و هزینه های انتقالی به دوره های آتی از مواردی است که در نرم افزار حسابداری و در حسابرسی مالی به آن پرداخته می شود.
یکی از دشوارترین مسائل مربوط به دارایی های نامشهود هزینه “تحقیق و توسعه” است. طبق استاندارد حسابداری برخی کشورها، همه هزینه های تحقیق و توسعه باید در دوره وقوع به حساب هزینه منظور گردد.
مخارج انتقالی به دوره های آتی
اما طبق استانداردهای بین المللی حسابداری، می توان برخی مخارج تحقیق و توسعه را که واجد کلیه شرایط قید شده در استاندارد مربوط باشد را برای انتقال به دوره های آتی و استهلاک طی چند دوره متوالی هستند ، به حساب مخارج انتقالی به دوره های آتی برد. در این حالت هزینه های انتقالی کمک می کند تا هزینه های تحقیق و توسعه را تا زمان محقق شدن به دوره های آتی انتقال داد.
برخی از مخارج به دلیل این که تحت عنوان”مخارج انتقالی برای دوره های آتی” گروه بندی می شوند که انتظار می رود منافع آتی حاصل از آن ها بیش از یک دوره را شامل گردد، حال آنکه دلیل طبقه بندی همین مخارج جزء دارایی های نامشهود،به نظر برخی صاحبنظران حسابداری،نداشتن عینیت است.
از سوی دیگر ، بازیافت ارزش این گونه مخارج از طریق فروش به ندرت امکان پذیر است.
به هر حال ، مخارج انتقالی به دوره های آتی عبارت است از:
- الف-هزینه های تاسیس
- ب-هزینه های انتشار سهام
- ج-مخارج بهسازی اموال مورد اجاره بلندمدت
- د-مخارج تحقیق و توسعه که حائز شرایط انتقال به دوره های آتی باشند
- ک-برخی مخارج واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره برداری
هزینه های انتقالی
هزینه های انتقالی به دوره های آتی که به مخارج عمومی توزیع کننده ثروت نیز معروف است یکی از روش های انتقال دارایی مالی است. در این روش یا هزینه ها از یک واحد به واحد دیگر منتقل می شود و یا از یک زمان به زمان دیگر. در واقع این هزینه ها بابت خرید کالاها، دریافت خدمات و یا پرداخت حقوق و دستمزد نیست. بلکه دارایی های مالی به منتقل می شود. این هزینه ها به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می شوند که عبارتند از:
- هزینه های انتقالی اجتماعی
- هزینه های انتقالی اقتصادی
- هزینه‌های انتقالی مالی
هزینه های تاسیس
تاسیس شرکت، معمولا مستلزم صرف وقت ،تلاش و هزینه به میزان قابل ملاحظه است.لازم است حق مشاوره به کسانی که شالوده فکری شرکت را فراهم می آورند پرداخت شود.همچنین هزینه های حقوقی برای تهیه اساسنامه و شرکت نامه،حق الزحمه حسابداری و هزینه های ثبت شرکت باید پرداخت شود.
همچنین جلسات سهامداران و هیات مدیره ممکن است مخارجی در پی داشته باشد.همه این مخارج و هزینه ها به چشمداشت منافع آینده به عمل می آید.بنابراین بهتر است که هزینه های تاسیس یک واحدتجاری منطقاً باید دارایی محسوب شود و نه هزینه.
از سوی دیگر زیان هایی که شاید در سال های اولیه رخ می دهد ، نباید به عنوان هزینه تاسیس قلمداد شود.
هزینه های انتشار سهام
غالباً اتفاق می افتد که واحدهای تجاری بزرگ با انتشار مقدار زیادی سهام، مخارج قابل ملاحظه ای به عمل می آورند.این مخارج شامل حق ثبت ، کمیسیون فروش، مخارج حقوقی و مخارج چاپ اوراق سهام می گردد.
این موارد از هزینه های تاسیس متمایز هستند و به همین دلیل با عنوان هزینه های انتشار سهام مشخص می گردند.دو روش حسابداری برای هزینه های انتشار سهام وجود دارد:
الف-هزینه های انتشار سهام از قیمت فروش کسر می شود،زیرا به عقیده طرفداران این روش هزینه های مذکور مخارجی است که فقط یک بار اتفاق می افتد و نمیتوان آن ها را با درآمد دوره های آتی ربط داد،و قیمت فروش سهام پس از کسر هزینه های انتشار آن،قیمت واقعی سهام منتشر شده است.
ب-هزینه های انتشار سهام به عنوان مخارج انتقالی به دوره های آتی ثبت و سپس با رعایت محافظه کاری و برمبنای اصل تطابق هزینه ها با درآمد طی مدتی مناسب مستهلک می شوند.
مخارج بهسازی اموال مورد اجاره بلندمدت
موارد زیادی پیش می آید که واحدتجاری تمام یا برخی از اموال و تجهیزات مورد استفاده خود را ، به جای آن که خریداری کند،از مالک یا مالکان آن ها اجاره می گیرد.
قراردادهای اجاره بر دو نوع هستند:عملیاتی و سرمایه ای
در قراردادهای اجاره عملیاتی ،منافع و مخاطرات ناشی از مالکیت اموال به مستاجر انتقال نمی یابد و او متعهد است که مورد اجاره را در انقضای مدت اجاره به مالک مسترد نماید.
در صورتی که مستاجر طی مدت اجاره مخارجی برای ایجاد تعدیلات و بهسازی مورد اجاره به قصد انتفاع بیشتر به عمل آورد، این مخارج،با توجه به این که مورد اجاره سرانجام به مالک مسترد خواهد شد،نوعی دارایی نامشهود برای مستاجر ایجاد می کند که باید با عنوان مناسبی همچون مخارج بهسازی اموال استیجاری به صورت دارایی ثبت و طی مدت اجاره یا عمر مفید بهسازی انجام شده هر کدام کوتاه تر است،مستهلک نماید.
مخارج تحقیق و توسعه
فعالیت های تحقیق و توسعه در صورتی که به منظور ایجاد فرآورده های جدید،بهبود فرآورده های قدیم،یا کاستن هزینه عملیات انجام گیرد،به چشمداشت انتفاع دوره های آتی به عمل می آید و نه دوره جاری.
طبق مفهوم تطابق درآمد و هزینه ، مخارج تحقیق و توسعه باید به عنوان دارایی ثبت و طی مدت انتفاع مستهلک شود
مخارج واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره برداری
مخارجی که واحدهای تجاری قبل از بهره برداری به عمل می آورند،مخارج قبل از بهره برداری یا مخارج آغاز کار نامیده می شوند.
واحد تجاری هنگامی در مرحله قبل از بهره برداری شناخته می شود که تقریباً همه کوشش های آن در فعالیت های تاسیس بکار می رود و عملیات اصلی برنامه ریزی شده آن آغاز نشده،یا اگر شده است هنوز درآمد قابل ملاحظه ای تحقق نیافته باشد.
